Personeels- en Organisatiebeleid moeten samen gaan.

HRM en Sociale Innovatie gaan prima samen.

Eric  Damhuis is ambassadeur van de provincie Noord-Brabant en deze bijzondere ondernemer heeft met zijn bedrijf Vitrov bouw en vastgoed in 2013 de onderscheiding “Slimste Bedrijf” van Nederland gewonnen, die uitgereikt wordt door Syntens, dat onderdeel is van het ministerie van Economische Zaken. Afgelopen jaar is Damhuis door de provincie Noord-Brabant uitgeroepen tot een van “Brabants  Besten” . Op maandag 16 maart gaf hij bij het Fontys instituut BEnT een toplezing voor docenten en studenten met als titel : “Scrummen in de Bouw”. 

Eric Damhuis

Wat  Damhuis bijzonder maakt is dat hij het persoonlijk welzijn van zichzelf en de medewerkers serieus neemt. Hij is een prima adept van de Braziliaanse Ondernemer Ricardo Semler die ook beweert dat hij het geluk van zijn personeel voorop stelt. Daarvoor is het nodig allerlei belemmerende regels af te schaffen en  mensen maximaal te betrekken bij het bedrijfsproces. In het bedrijf wordt maandelijks alle financiële informatie openlijk gedeeld in een zogenaamde “Sprint- meeting”. Dat is inclusief openheid over alle salarissen. Aanvullend hanteert de ondernemer dagelijks een “scrum-sessie” waaraan al het personeel (staand) deelneemt en dat slechts 15 minuten duurt vanaf 9 uur ‘s-ochtends. Alle deelnemers vertellen heel kort waar zij gisteren mee bezig waren en vandaag mee aan de slag zullen gaan en wat hun daarin hindert. De bedoeling is om transparant en eerlijk te zijn en dus kwetsbaar, waardoor collega’s iemand kunnen helpen. Deze dagelijkse routine draagt bij aan een hecht , autonoom zelfsturend team dat volledig op de hoogte is en alle kans krijgt zich te ontwikkelen. Iedereen krijgt spreektijd en draagt eraan bij ongeacht zijn functie of plaats in de hiërarchie. Damhuis zegt dit concept te hebben overgenomen uit de ICT-wereld waar dit ontwikkeld is , mede geïnspireerd is vanuit het rugbyspel.

Ondernemer Damhuis heeft met een partner het bouwmanagementbureau Vitrov opgericht en zo’n acht jaar geleidt. Vorig jaar is hij eruit gestapt en heeft het bedrijf Vega overgenomen. Daar praktiseert hij dezelfde principes van zelfsturing. Inmiddels is het bedrijf Vega omgevormd tot Brain of Buildings. Dat een expertisecentrum wil zijn voor bouwinnovaties.

Net als bij Semler blijken persoonlijke ervaringen in het leven van Damhuis aanleiding te zijn geweest om het roer rigoureus om te gooien.  Hij komt uit een familie van bouwondernemers en heeft ook een opleiding bouweconomie gevolgd en daarna bedrijfservaring opgedaan bij gerenommeerde bouwbedrijven waaronder Heijmans. Uiteindelijk kreeg hij gezondheidsproblemen met aanhoudende buikpijn en hoofdpijn. Tijdens dit ziekteproces ging hij zich bezig houden met existentiële vragen en concludeerde dat hij het helemaal anders wilde gaan doen. Niet langer meer het traditionele leiderschap en volledige verantwoordelijkheid dragen als directeur/ondernemer.

 Manager zijn is een zeer stressvolle taak als je denkt dat je de volledige verantwoordelijkheid draagt.  Geef het personeel de ruimte om zelf verantwoordelijk te zijn en laat ze samen (betere) oplossingen te bedenken en beslissingen nemen. Dat ontlast de leidinggevende manager of ondernemer en die wordt daardoor meer een ondersteunende coach.

Naast Semler heeft Damhuis zich ook laten inspireren door “De atomiumorganisatie” van auteur Eric Koenen en de Agile visie, die tot uiting komt in het boek “Olietankers en speedboten” van Menno Lanting om bedrijven alerter te maken. Inspiratie hierbij komt uit de natuur, waarbij het voorbeeld gebruikt is van een zwerm vogels of school vissen die perfect harmonieus samen kunnen bewegen als een geheel, zonder een centrale leiding.

Damhuis is ook goed op de hoogte van de laatste wetenschappelijke inzichten op het gebied van creativiteit en innovatie. Hij noemde met name hoogleraar Henk Volberda van de Erasmus Universiteit Rotterdam, die jarenlang onderzoek heeft gedaan naar innovatieve bedrijven en geconstateerd heeft dat innovatie voor 75% te danken is aan sociale innovatie en maar voor 25% aan technische innovatie. Onder sociale innovatie wordt verstaan “slimmer werken, flexibel organiseren,  dynamisch managen én co-creatie. Damhuis brengt dat ook daadwerkelijk in praktijk met zijn scrum- en sprintsessies.

 Volberda constateerde ook dat juist de creatieve sector van het bedrijfsleven paradoxaal genoeg het minst innovatief is. Sociaal innoveren is nog een relatief onbekend fenomeen dat wel zeer belangrijk is gebleken. Daarnaast is het zo dat er desondanks de laatste jaren steeds minder geïnvesteerd wordt in sociale innovatie, terwijl dat juist meer zou moeten zijn. Hetzelfde geldt voor grote ondernemingen die veel minder innovatief zijn dan kleinere bedrijven. MKB-ers zijn de motor van de innovatie in Nederland. 

HRM- of Personeelsbeleid

Op dit vlak deed  Damhuis ook een paar opmerkelijke uitspraken. Iedere onderneming zou een volledige afspiegeling moeten zijn van de samenleving en dus beroepsbevolking. Een bedrijf kan pas duurzaam en vernieuwend zijn als alle bevolkingsgeledingen vertegenwoordigd zijn dus : jong én oud, man én vrouw, allochtoon én autochtoon, gezond én gehandicapt. Dat is een harde voorwaarde.  Damhuis wil ook een bedrijf leiden dat sterk waarde gedreven is en dus een sterk ethisch besef hanteert. Kernwaarden als vertrouwen, openheid, transparantie, verantwoordelijkheid en talentgerichtheid zijn geen holle kreten uit een mission statement, maar zijn in dit geval concrete criteria die de scrummaster (een roulerende rol bij de dagelijkse meetings) als toetssteen hanteert. Verder is het zo dat Damhuis geen (extra) jaarlijkse functionering- of beoordelingsgesprekken houdt, omdat hij dat naar zijn mening al dagelijks doet.  Er is openheid over salarissen en er wordt verwacht dat het personeel ook eventueel inkomen inlevert als er te weinig declareerbare uren en dus verlies wordt gemaakt. De enorme betrokkenheid blijkt wel uit het feit dat Damhuis trots vertelt dat het verzuim nihil is. Kennelijk heeft hij zichzelf daarbij niet meegerekend, want enigszins beschroomd vertelde hij dat hij zelf een hersentumor heeft gehad en daarvoor behandeld is en dus tijdelijk heeft moeten verzuimen. Medewerkers hebben geen vast aantal vakantiedagen of vaste werktijden.   Damhuis riep de aanwezige studenten op om in juist hun sollicitatiebedrijf en cv vooral ook iets persoonlijks en unieks te benoemen. Juist je passie en talent moet je benadrukken en dat moet ook de ruimte krijgen in een bedrijf. Hij noemde het zelfs “the war on talent”.

Persoonlijk excelleren, leren van elkaar en vanzelfsprekend intensief samenwerken zijn nodig en waarbij je je realiseert dat verandering (in bedrijven) de natuurlijke modus is.       

Zie ook:

http://fontysduurzaam.blogspot.nl/2013/09/een-radicaal-ander-personeelsbeleid.html

http://fontysduurzaam.blogspot.nl/2013/02/een-nieuwe-visie-op-ondernemen-en-hrm.html

 http://fontysduurzaam.blogspot.nl/2014/02/7-hrm-sociale-innovatie.html

                  

                  

Ondernemen is Waarde scheppen !

De wijsheid van een organisatieadviseur

Deze uit België afkomstige Vlaamse Nederlander woont al jaren in Noord-Holland en is een veelgevraagd managementspreker en trainer. Zelf noemt hij zich op zijn website een bedrijfs(verlos)kundige, want zijn hoofdtaak is het helpen van organisaties om waarde te creëren.
In ruim een uur tijd besprak hij in vogelvlucht wel honderd sheets, waaronder ook een aantal filmpjes die tot de verbeelding spreken. Dit was mogelijk omdat Thys ook een razendsnelle spreker is, die zijn betoog veelvuldig afwisselt met typische Belgische humor. Hij grijpt iedere gelegenheid aan om op een leuke manier een karikatuur te maken van Nederlanders . Zijn interactieve spreekbeurt bestond eruit dat hij zelf de vragen stelde en deze daarna ook beantwoordde, zonder arrogant te zijn. Hij heeft zijn kernboodschap al zo vaak gepresenteerd dat het een gestroomlijnd verhaal is geworden dat desondanks verfrissend en inspirerend is. Zijn opleidingsachtergrond is taalkundig en dat maakt dat hij kritisch en erudiet alle management- en marketingliteratuur heeft uitgeplozen en daar de essentie uit haalde.

Verder is hij ook een productief schrijver en zijn er momenteel al 15 boeken van zijn hand verschenen. Zijn laatste boek “Dit is geen economische crisis” was het hoofdonderwerp in zijn recente spreekbeurt in Valkenswaard op uitnodiging van de Rabobank.

De titel van het boek is natuurlijk provocerend en is ook niet bedoeld als ontkenning van welk historisch feit ook. Hij beschrijft alleen dat ondernemers en economen als het ware gevangen zitten in zes mythen die hij probeert te ontkrachten met feiten.

Crisis.
Zonder ze allemaal te bespreken zal ik er een uitlichten. Zo liet Thys een sheet zien van de koersontwikkeling (AEX of DowJones index) vanaf de tweede wereldoorlog tot 2010. In die periode waren er wel 10 verschillende perioden met grote uitschieters naar beneden te zien, dus perioden van economische crises. Kortom een economische crisis is helemaal niet zo ongewoon of uitzonderlijk, maar kennelijk een vaak terugkerend verschijnsel. De economie ontwikkelt zich nu eenmaal in cycli met op en neergaande bewegingen. Aan ondernemers gaf hij dus de opgave om hier dus gewoon rekening mee te houden.
Een ander opvallend punt bij de meeste eerdere crises was wel dat het opkrabbelen na een recessie meestal maar kort duurde (minder dan een half jaar). De huidige economische crisis die nu al 5 jaar voortduurt is daarmee wel een uitzondering en vereist extra aandacht.
De belangrijkste boodschap voor ondernemers in tijden van crisis is dus:
“Zorg goed voor je klanten, zorg goed voor je medewerkers, let op de kosten en kies voor de snelste opbrengsten”. Daarna kwam de vraag aan het publiek van ondernemers: ”Maar moet je dat dan niet altijd doen”?? Ja, natuurlijk dus ongeacht of er een crisis is of niet .

Levenscyclus
Een ander wetenschappelijk feit was een ouder onderzoek van Accenture waarin te zien was dat er ook in crisistijden toch altijd groepen bedrijven zijn die als winnaars en een andere groep die als verliezers uit de bus kwamen. Het was dus volgens Thys een kwestie van de juiste keuzes maken.
We (ondernemers en bedrijfskundigen) realiseren ons niet altijd goed genoeg dat ook alle bedrijfskundige modellen en theorieën een beperkte en eindige levensduur hebben net zo goed als bedrijven en producten! 

 Een SWOT -analyse of het Krachtenmodel van Porter of een strategische analyse zou dus ook momenteel niet meer geldig hoeven te zijn.
Blijf dus innoveren is zijn motto en daarvoor bestudeert en analyseert Thys zelf regelmatig de top 100 lijstjes van Forbes of het Financieel Dagblad (rubriek FD- Gazellen) van snelst groeiende MKB-bedrijven. Opvallend is daarbij dat dit steeds vaker vrij nieuwe en jonge bedrijven zijn zoals het detacheringsbedrijf DPA. Zij innoveren door een branche of bedrijfstak te hervormen, anders te denken of een ander systeemdenken toe te passen. Je moet op een hoger abstractieniveau gaan zitten om een probleem te kunnen oplossen.
Thys spreekt vaak over de "Core Essence" van een bedrijf. Daarbij zou een ondernemer zich drie vragen moeten stellen:
* Wat moeten we?
* Wat kunnen we?
* Wat willen we (gaan doen)?
De uitkomsten of antwoorden van de eerste twee vragen komen samen in het anwoord op de 3e vraag en dat is de core essentie. Hij spreekt ook liever over bedrijfsmanifest dan mission statement of visiedocument, maar dat is natuurlijk slechts een taalkwestie.

Waarde creëren
Bedrijven die als doelstelling winst maken hebben zijn volgens Thys de minst succesvolle. Waar het echt om draait is: “waarde (voor de klant) creëren”, want het geld van klanten stroomt naar concrete waarden. Altijd moet de behoefte/perceptie van de klant uitgangspunt zijn. Een goede kwaliteit is vanzelfsprekend en geen pluspunt. De klant verwacht niet anders. Daarnaast komt het op de extra’s aan : de context rondom het product of dienst en natuurlijk de uitstraling van je personeel. Het duurt hooguit een seconde voordat je een indruk hebt van een medewerker in een winkel en of die tevreden is en zijn taak serieus neemt. En.. het moet niet alleen leuk…, maar vooral ook plesant zijn! Het moet aangenaam en plezierig om zaken te doen . Een wijze les!